วิถีชีวิตคนไทดง

                     ขั่วปลาดุกเป็นอาหารพื้นบ้านของคนในหมู่บ้านเราผู้คนส่วนใหญ่มักจะนำมาประกอบอาหารปลาดุกนั้นหาได้ตามหนองที่นาผมพอหามาได้ก็จะนำมาทำความสะอาดแล้วนำมาชำแหละ วิธีทำขั่วปลาดุก นั้นทำไม่ยาก นำปลาดุกที่เราเตรียมไว้แล้วนำผักใส่แล้วเส็ด

                        ในวันที่ 10 วันพุธ เดือน มกราคม พ.ศ 2561 ครอบครัวกะผมได้ไปนาไปขุดมันสำประสังในยามเที่ยงกินข้าวเสร็จพ่อกะผมและครอบครัวได้ไปหาปลาที่สระข้างสวนมันสำประสังพ่อได้เอาแห่ลงไปหว่านที่สระหว่านประมาณ 3-4 ครั้ง ก็ได้ปลามามากมาย เพราะปีที่แล้วพ่อกะผมได้ปล่อยปลา1000ตัวลงที่เพราะทำให้ได้ปลามาเยอะทำให้ได้ไปแจกเพื่อนบ้านอีกด้วย

                    อาหารป่าแถวบ้านผมมีคนไปหาเยอะมากบ้างคนก็หามาขายบ้างคนก็นำมาทำกินเองการหาไข่มดแดงนั้นเราจะไปหาเจอได้ตามต้นไม้วิธีหาไข่มดแดงนั้นไม่ยาก อุปกรณ์ ในการหาไข่มดแดงนั้นมี 3 อย่าง คือ ไม้ยาว คุถัง ถังใส่น้ำ แล้วก็เดินหาบริต้นไม้รอบๆๆสถานที่ ที่ไปหาไข่มดแดง แล้วก็ผมได้ไปหาเดินหาผักหวานที่ป่าแถวภูบ้านก้านเหลืองดง ผักหวานนั้นกำลังเป็นช่วงนิยมของชาวบ้าน บ้านก้านเหลืองดง บางคนก็เก็บมาขายเพื่อสร้างรายได้เสริมให้กับครอบครัวและตัวเอง ถ้าเหลือจากที่ขายเราก็มานำประกอบอาหารเย็น

   วันที่31 วันพุธ เดือน มกราคม พ.ศ. 2561 พ่อกะผมได้ไปยิงหนุที่ภูน้อยบ้านก้านเหลือง ต หนองแคน อ ดงหลวง จ. มุกดาหาร  พ่อกะผมไปยิงหนุกับเพื่อนๆพ่อกะผมได้หนุมา16ตัว ไปสามคนได้แบ่งกันคนละ4ตัวพ่อกะผมได้ให้แม่กะดิแกงและรับประทานอาหารเย็นแกงหนูวันนั้นอร่อยมากมาย

    วันหนึ่งพ่อผมไปนาได้เห็นต่อที่ข้างสระหนองน้ำที่นาพ่อเห็นเลยได้ไปเอาฟางมาติดไฟแล้าเอาไปเผารั่งต่อเพื่อให้ต่อมันตายแล้วนำมาเเกะแล้วนำเอาไปแกงต่อที่กินวันนั้นอร่อยมากเพราะว่านานๆทีกินครั้งหนึ่ง

                                                                                                                                                    วัวของกะผมออกลูกวันที่ 25 เดือน ธันวาคม พ.ศ 2560 วัวกะผมออกลูกเวลา 15.31นาที ออกเป็นตัวเมียเป็นสีน้ำตาลดำแม่กะผมตั้งช่อให้วัวตัวนั้นว่าอีน้ำตาล เวลาต่อมาแม่วัวก็ได้มีรกวัวออกมาแม่ดิฉันก็ได้ไปต้มและก็แจกเพื่อนญาติๆพี่น้องกิน

                                                    ผักหวานป่านั้นคนแถวบ้านผมมักพากันไปเก็บ ผักหวานป่านั้นตามสามารถพบเจอได้ในภูเขา ภูแถวบ้านผมก็ คือ ภูกกต้อง ภูหลังควาย ภูบ้านมะนาว ภูห้วยหว้า ภูบ้านห้วยเบือก ผักหวานช่วงนี้ก็เริ่มจะออกร่อยๆ แต่ยังออกไม่มากเพราะว่าชาวบ้านผึ่งเผาป่าในเดือนมกราคมนี้เองครับ

                      เข้าค่ายโรงเรียนดงหลวงวิทยาการเข้าค่ายนั้นจะจัดขึ้นนในโรงเรียนปีละ 1 ครั้งการเข้าค่ายของบำเพ็ญนั้นจะเข้าค่ายที่โรงเรียนดงหลวงวิทยาครููก็จะมีกิจกรรมมากมายให้กับนักเรียนภาคเช้านั้นจะเป็นการเข้าฐานพอทำกิจกรรมเข้าฐานเส็ดก็จะต่อด้วยการทำกับข้าวของนักเรียนพอเส็ดภาคเช้าภาคบายก็จะมีกิจกรรมแสดงละครพอทำทุกอย่างเส็ดก็จะเป็นพิธีปิดค่าย ส่วนลูกเสือปีนี้ก็ไปเข้าค่ายที่ภูพาน้อยภาคเช้าก็จะเป็นการเดินทางไกลเข้าฐานพอเข้าฐานเส็ดหมดก็จะเตรียมที่พักพอเตรียมที่พักเส็ดก็จะมีกิจกรรมอีกเล็กน้อยพอถึงช่วงค่ำนักเรียนจะต้องไปรับวัตถุดิบที่ครูเตรียมไว้ให้เพื่อที่จะทำกับข้าวตอนกลางคืนก็จะมีกิจกรรมรอบกองไฟนักเรียนต้องเตรียมแสดงละครเพื่อให้ผู้กำกับดูพอเส็ดกิจกรรมรอบกองไฟก็จะมีกิจกรรมผจนภัยตอนกลางคืนพอเส็ดผจนภัยตอนกลางคืนก็เข้านอนเช้าวันต่อมาก็จะเป็นพิธีปิดกอง

                          ข้าวจี่เป็นอาหารฤดูหนาวข้าวจี่เป็นอาหารที่คนบ้านเรานิยมทำกินมากที่สุดในฤดูหนาวข้าวจี่นั้นเวลากินตอนหนาวๆจะอร่อยมากกินร้อนๆข้าวจี่เข้าจะนิยมทำกินแต่ตอนเช้าเพราะตอนเช้าอากาศจะหนาววิธีทำข้าวจี่นั้นก็ทำง่ายๆ สามรถทำกินเองได้ ส่วนผสมในการทำข้าวจี่ก็มี ข้าวเหนี่ยวสุก เกลือ แล้วก็ไข่ ไข่แล้วแต่คนชอบไม่ชอบถ้าชอบก็ใส่ถ้าไม่ชอบก็ไม่ต้องใส่ แล้วนำไปย่างในไฟ

                          ตำถั่ว  เป็นอาหารพื้นบ้านเราที่หากินได้ง่ายมากถั่วที่ตำอะร่อยคือถั่วที่ปลูกแถวบ้านเราถั่วนั้นสามารถปลูกได้เองไม่จำเป็นต้องไปซื้อที่ตลาดการปลูกถั่วนั้นก็ปลูกไม่ย่ากเมล็ดถั่วสามารถซื้อได้ตามตลาดครองถมพอเราซื้อเมล็ดถั่วมาแล้วเราก็นำไปปลูกเลยเราใช้พื้นที่ไม่มากในการการปลูกนั้นเราต้องขุดหลุมแล้วเมล็ดถั่วว่างลงไปในหลุมแล้วใช้ดินกรบแล้วรดน้ำใส่ปุ๋ยจนกว่ามันจะโตแล้วมีฝักถั่วออกมาพอถั่วโตได้ที่แล้วเราก็จะเก็บถั่วไปตำเพื่อรับประทาน

                      โรงทาน คือ การที่เราเอาของหลายอย่างมารวมกันเพื่อแจกให้ที่มารวมงาน สมมุติว่าเราจะมาทำโรงทานเราก็เอากับข้าวหรือน้ำดื่มน้ำอัดรมมาแจกจ่ายให้้กับคนที่มารวมงานนั้นๆคนที่มารวมงานนั้นสามารถเลือกกินอาหารที่ตัวเองชอบการทำโรงทานนั้นก็เหมือนกับการทำบุญเราสามารถทำกับข้าวหรือขนมหลายอย่างมาทำโรงทานเพื่อให้คนที่มารวมงานได้กินอย่างอิมโรงทานนั้นสามารถนำกลับไปรับประทานที่บ้านก็ได้

                      การก้านเขียดนั้นเป็นวิถีชีวิตของคนบ้านเราส่วนใหญ่แล้วเราจะเจอเขียดได้ตอนหน้าฝนเพราะช่วงนั้นเขียดจะออกมาหาคู่เพื่อผสมพันธ์เวลาเขียดจะหาคู่นั้นตัวผู้จะส่งเสียงเพื่อให้ตัวเมียได้ยินพอเขียดหาคู่ได้แล้วมันก็จะลงไปว่างไข่ในน้ำเขียดนั้นไม่ได้มีเฉพาะหน้าฝนอย่างเดียวหน้าแล้งก็เจอได้เหมือนกันเขียดนั้นสามารถนำมาประกอบอาหารได้หลายอย่าง เช่น แกงเขียด ออมเขียด เป็นต้น

                      ปิดหน้ายางเราต้องทำตอนใบยางมันล่วงเพราะตอนที่ใบยางล่วงจะไม่ค่อยมีน้ำยางเวลากรีดก็น้ำยางก็จะไม่ค่อยออกเพราะฉนั้นเราต้องพักหน้ายางเพื่อให้น้ำยางได้ไปเลี้ยงใบมันให้เต็มที่การที่เราต้องท่าสีบนหน้ายางที่เรากรีดนั้นเพื่อไม่ให้ต้นยางเสียหายพอท่าเส็ดทุกต้นแล้วก็ต้องรอจนกว่าใบยางจะออกมาเต็มต้นเหมือนเดิมเราจึงกลับมากรีดยางได้ตามปกติ

                      อ้อยนั้นมีคนปลูกเยอะมากแถวบ้านเราการปลูกอ้อยนั้นปลูกไม่ย่ากแต่ต้องใช้เวลาในการปลูกและก็ต้องดูแลรัักษามันจนกว่ามันจะโต ขั้นตอนในการปลูกอ้อยนั้นต้องมีพื้นที่ในการปลูก แล้วก็ต้องมีพันธ์อ้อยที่ดี ในการเตรียมที่ปลูกนั้นเราต้องไถยกล้องให้สูง แล้วนำอ้อยมาว่างไว้ในล้องด้านล่างล้องแล้วใช้ดินกรบเวลาอ้อยเริ่มโตเราก็เริ่มใส่ปุ๋ยจนกว่าจะได้ตัดไปขาย

                      การปลูกผักแบบผสมผสาร  การปลูกผักแบบผสมผสารนั้นก็คือเอาผักหลายชนิดมาปลูกด้วยกันผักที่ปลูกได้ง่ายแถวบ้านเรานั้นก็มีมากมาย ผักที่ปลูกได้ก็คือ  ผักหอม ผักกาด ผักบุ้ง ผักสลัด กะหล่ำ พริก มะเขือเทศ เป็นต้น พื้นที่ที่ผมใช้ปลูกก็คือสวนหลังบ้านของ ครู กานต์พิชชา สุริเตอร์ ผักที่ผมปลูกนั้นก็มีหลายอย่างผักที่ปลูกนั้นปลูกไว้กินเองแล้วก็ปลูไว้ขายด้วยเพื่อเงินไว้ใช้เอง

                      กินส้มมะม่วง ส้มมะม่วงนี้พวกเราจะพากันกินอยู่ที่โรงเรียนดงหลวงวิทยา พวกเราก็จะนัดกันว่าใครจะเอาอะไรมาบ้าง เราจะแบ่งกันเอามาคนหนึ่งแจ่วปลาล้ามา คนหนึ่งจะเอามีดเล็กมาเพื่อที่เราจะเอามาปลอกเปีอกของมะม่วง แล้วเวลาถึงคาบว่างพวกเราก็จะชวนกันมาต่อยมะม่วงที่อยู่ข้างแท้งน้ำำพวกเราก็จะใช้ไม้ที่หาได้แถวโรงเรียนเพื่อมาต่อยเอามะม่วงพอพวกเราต่อยได้มากพอแล้วก็จะนำเอามะม่วงที่ต่อยได้ไปล้างน้ำให้สะอาดแล้วนำมาปลอกเปีอกแล้วเอามากินด้วยกัน

                      ป่นปลาทูนั้นก็เป็นอาหารพื้นบ้านของเราเหมือนกันป่นปลาทูนั้นเป็นอาหารที่ทกินไม่ย่ากและก็หากินได้ง่ายแค่ไปซื้อปลาทูที่ตลาดป่นปลาทูก็สามารถพบเจอได้ในตลาดแม่ค้ามักจะทำมาขายวีธีทำป่นปลาทูนั้นก็ไม่ย่าก ส่วนผสมที่ต้องใช้คือ  ปลาทู หอมแดง  กระเทียม  พริกสด  มะนาว  น้ำปลาร้า นำปลาทูที่ได้มาไปทอดหรือเอาไปปริ้งไฟ แล้วแกะเอาแต่เนื้อของปลาทู แล้วนำ พริก หัวหอม กระเทียม มาตัมให้ละเอียด แล้วนำเนื้อปลาทูที่แกะไว้มาตัมให้เข้ากัน แล้วปรุงรสด้วยน้ำมะนาว น้ำปลา ตามที่แต่ละคนชอบ

                      ส้มตำนั้นเป็นอาหารพื้นบ้านของบ้านเราที่มีมาตั้งแต่สมัยก่อน ส้มตำนั้นเป็นอาหารที่เด็ดสุดแล้วในบ้านเราเวลาเราไปทำไร่ทำสวนอาหารที่คนบ้านเรามักทำกินเวลาไปไร่ไปนา คือ ส้มตำ ส่วนประกอบที่นำมาทำนั้นก็หาได้จากแถวบ้านเรา ส่วนประกอบ คือ มะละกอ พริก กระเทียม มะนาว ปลาร้า น้ำตาล น้ำปลา ผงชูรส ส่วนประกอบก็มีแค่นี้หาได้ง่ายจากแถวบ้านเรา